คำนำจากหนังสือ
เชื่อว่า Machu Picchu คือสุดยอดจุดหมายในฝันอันดับหนึ่งในใจของใครหลายๆคน สำหรับฉันก็เช่นกัน ฝันและใฝ่มานานอยากจะไปเห็นกับตาเหลือเกิน และพอจะได้ไปเยือน“เปรู”และ“มาชูปิชู”จริงๆ ใจฉันก็เต้นตึกตักๆนับถอยหลังวันเดินทางอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนกับจุดหมายอื่น
ปกติเวลาเราคาดหวังอะไรไว้สูง พอไปเห็นของเข้าจริงมักจะไม่ถึงเท่าที่คาดฝัน โดยเฉพาะจุดหมายการเดินทางบันลือโลกทั้งหลาย เช่นทัชมาฮาล กำแพงเมืองจีน หอเอนปิซ่า เทพีเสรีภาพ ฯลฯ ฉันจึงทำใจเตรียมเอาไว้ว่า มาชูปิชูคงจะเป็นเช่นเดียวกัน ของจริงที่ร่ำลือกันนักคงจะไม่เท่าภาพที่ฉันสร้างไว้ในใจ ที่ไหนได้ พอไปเห็นเข้าจริงถึงกับพูดไม่ออก มันยิ่งกว่าที่จินตนาการเอาไว้ พลังตรงนั้นแรงเหลือเกิน บอกไม่ถูกว่าเป็นอย่างไร มันทั้งเยือกเย็นและอบอุ่น แกร่งตระหง่านและอ่อนโยน ชัดเจนและพร่าเลือน เหมือนจริงและเหมือนฝัน ที่แน่ๆคือ เท่าไรก็ไม่พอ
ไม่ใช่แต่ที่มาชูปิชูเท่านั้น Sacred Valley ยิ่งมีพลังมากกว่านั้นอีกในความรู้สึกของฉัน เวลาไปยืนบนพื้นหญ้ากว้างกลางโอบกอดของหุบเขา มันรู้สึกเหมือนกลายเป็นยอดมนุษย์ ที่พลังจากทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวมันพุ่งมายังตัวเรา จากพื้นดิน ภูเขาโดยรอบ ยอดไม้ พระอาทิตย์ มันนิ่งสงบแต่ก็รุนแรง และรู้สึกเป็นสุขลึกๆอย่างประหลาด อธิบายได้แค่ว่า“สวย” แต่ก็รู้ว่ามันไม่ใช่สวยแค่ตามอง ไหนจะเรื่องราวน่าพิศวงลึกลับเกี่ยวกับอินคา ความอัศจรรย์ของซากความรุ่งเรืองที่เหลือเชื่อว่าจะมีอยู่จริง ความสงสัยที่ไม่มีคำตอบ ความลึกลับที่ไม่มีคำอธิบาย
กลับมาจากทริปแรกแล้วฉันก็ยังหมกมุ่นวุ่นวนคำนึงถึงเปรูอย่างไม่สิ้นสุด แค่คิดถึงแต่ละที่ที่ไปมาก็มีความสุขเหลือเกินแล้ว และเหมือนมีเสียงเรียกให้กลับไปอีก อีกหนึ่งปีต่อมาก็เลยย้อนรอยกลับไป ได้ไปที่ใหม่คือทะเลสาบ Titicaca ก็ยิ่งอัศจรรย์ลุ่มหลงยิ่งขึ้นไปอีก ได้กลับไปมาชูปิชูและซาเคร็ดแวลเลย์อีกครั้ง นึกในใจว่าปีที่แล้วฉันคงเพ้อไป มันคงไม่ได้สวยอะไรขนาดนั้น ที่ไหนได้ ไปเห็นอีกก็ยิ่งหลงอีก และยืนยันว่ามนต์ขลังที่นั่นมีจริง เปรูอารยะมาตั้งแต่ยุคอินคาจนถึงปัจจุบัน เป็นอารยะที่ไม่เกี่ยวกับความเจริญทางวัตถุและเทคโนโลยี….อินคาไม่มีระบบการใช้เงิน
ของแบบนี้อาจเป็นเรื่องเฉพาะตัว ฉันบอกได้เพียงว่าเปรูคือประเทศอันดับ
หนึ่งในใจฉันที่พร้อมจะกลับไปได้ไม่รู้พอ มันไม่มีเหตุผล ไม่มีคำอธิบาย เป็นเรื่องของมนต์ขลังและความลึกลับในใจ และในขณะที่กำลังเขียนคำนำนี้อยู่ ฉันก็กำลังเตรียมจะกลับไปเปรูอีกเป็นครั้งที่ 3 ทั้งไปจุดหมายใหม่เพิ่มขึ้น และจุดหมายเดิมที่เติมจิตวิญญาณ ฉันเดินขึ้นไปบนมาชูปิชูมาแล้ว 4 ครั้ง และจะขึ้นไปอีก อย่าถามว่าทำไม เพราะคำตอบนั้น….ไม่มี
ฟ้า บุณยะรัตเวช
28 มีนาคม 2553
สั่งซื้อหนังสือที่ mail2fah@gmail.com หรือที่ Facebook
