Ushuaia – เมืองสุดท้ายที่ปลายโลก End of the World
ตอนที่ฉันไป Antarctica ทวีปแห่งขั้วโลกใต้นั้น เราต้องบินจากเมืองบัวโนสไอเรสที่อาร์เจนตินาไปขึ้นเรือ ที่เมือง Ushuaia ซึ่งเคยได้ชื่อว่าเป็นเมืองที่อยู่ทางใต้ที่สุดของโลก อันมีสโลแกนว่า Fin del Mundo หรือ End of the world
Montevideo เมืองที่มีคุณภาพชีวิตที่ดีที่สุดของอเมริกาใต้
อุรุกวัยเป็นประเทศไม่ใหญ่ มีพลเมืองเพียง 3.5 ล้านคน พลเมืองครึ่งหนึ่งอาศัยอยู่ในเมืองหลวง จึงเท่ากับเมืองมอนเตวิดีโอนี้มีประชากรประมาณแค่เพียง 1.7 ล้านคนเท่านั้นเอง นับว่ามีขนาดกะทัดรัดใช้เวลาไม่มากก็เที่ยวได้ทั่ว ฉันเลือกพักโรงแรมย้อนยุคในตัวเมืองเก่าเลยจะได้เดินเที่ยวสำรวจได้สะดวก
ตากอากาศเก๋ชิค ที่ Tulum แบบ Bare Foot Luxury
Tulum ชื่อนี้หมายมั่นปั้นมือเอาไว้นับ 10 ปีแล้วว่าจะต้องมาดูให้รู้ให้เห็นให้ได้ ก็เขาว่ามันเป็นเมืองตากอากาศชายทะเลของเม็กซิโกที่เกิดใหม่ จากหาดดิบๆไม่มีอะไร กลายมาเป็นศูนย์รวมของความฮิปเก๋ชนิดที่เอลิสต์ทั้งหลายต้องมากัน
Oaxaca อ่านว่า….
Oaxaca อ่านว่า “วาฮะค่ะ” เป็นเมืองหนึ่งในเม็กซิโกที่ฉันฝันใฝ่มาตั้งแต่ 20กว่าปีที่แล้วว่าอยากจะมาให้ได้ เหตุผลตอนแรกก็ไม่มีสาระอะไรมากไปกว่าชื่อของเมืองที่ฟังดูเอ็กโซติกดี ฟังแลดูเป็นอินเดียน ซึ่งก็เป็นจริงดังนั้นเพราะนี่คือเมืองของเม็กซิโกซึ่งมีพลเมืองพื้นเมืองอยู่มากที่สุดเมืองหนึ่ง
Guanajuato, San Miguel de Allende และ Querétaro สามเมืองมรดกโลกของเม็กซิโก
เม็กซิโกมีเมืองที่เป็นเมืองมรดกโลก UNESCO อยู่กว่าสิบเมือง นับว่าเยอะมากๆ หลายเมืองอยู่ในเขต Colonial Heartland ใจกลางประเทศที่เต็มไปด้วยประวัติศาสตร์และสถาปัตยกรรมยุคโคโลเนียลที่ฉันหลงใหล ในเขตนี้ เมืองที่ฉันไปชมมาก็คือ San Miguel de Allende, Guanajuato และ Querétaroเมืองโคโลเนียลเล็กๆสีแสบในละตินอเมริกานี่แหละ เป็น“ที่”ของเหนือฟ้าแท้ๆ ชนิดที่ว่า ไม่มีการเดินทางไปเมืองแบบไหนที่จะทำให้ฉันมีความสุข ลงตัว เต็มอิ่ม ได้อย่างนี้อีกแล้ว
Xochimilco ตลาดน้ำดำเนินสะดวกภาคเม็กซิโก
ที่นอกเมืองเม็กซิโกซิตี้นี้มีจุดท่องเที่ยวอยู่จุดหนึ่งซึ่งเหมือนกับว่านักท่องเที่ยวทุกคนต้องมา ปกติที่แบบนี้ฉันจะไม่ตื่นเต้นนัก นึกว่าคงจะเหมือนสถานที่ดักนักท่องเที่ยวทั่วไป และอารมณ์น่าจะคล้ายกับตลาดน้ำดำเนินสะดวกอะไรประมาณนั้น จะดื่นๆปลอมๆหรือเปล่า แต่มาถึงแล้วก็ต้องไปดูให้เห็นกับตา ปรากฎว่ามันดีเกินคาด!นั่นคือที่ๆชื่อว่า Xochimilco นั่นเอง มันคือการไปนั่งเรือท้องแบนสีสันแซ่บแสบทรวงให้คนถ่อไปในลำคลอง ดูคนปาร์ตี้เปิดเพลงดื่มกินกันไปในเรือ ทั้งคลองเต็มไปด้วยเรือสีแสบสดใส ได้อารมณ์ Mexico มากๆ
Mexico City น่ากลัวหรือไม่? มาเลาะสำรวจชมย่านต่างๆกัน
เม็กซิโกซิตี้เป็นเมืองใหญ่อันดับต้นๆของโลกด้วยจำนวนพลเมืองร่วมสิบล้านคน ถ้านับชานเมืองโดยรอบด้วยก็ 20 กว่าล้าน ขึ้นชื่อว่ารถติดมากที่สุดในโลกเมืองหนึ่งไม่น้อยหน้ากรุงเทพฯ ชื่อเสียงเรื่องความปลอดภัยก็ไม่ดี หลังๆมีข่าวนักท่องเที่ยวได้รับอันตรายค่อนข้างบ่อย ใครรู้ว่าฉันไปลุยมาหลายวันก็มาถามกันใหญ่ว่าน่ากลัวไหม
Havana – Frozen in Time
กลิ่นซิการ์มวนโตที่กรุ่นอวลอยู่ในไออากาศทุกตรอกซอกถนน โมฮิโต้ ไดคิริ และคิวบันลิเบร้ที่หวานลิ้นด้วยรัมบนเคาน์เตอร์ในบาร์ทุกหัวมุมตึก จังหวะซาลซ่าที่ชวนให้ขยับแข้งขาตามก้องกังวานอยู่ทุกก้าวทุกเวลาที่ย่างผ่านไป รถอเมริกันคันโตยุคปี 50’s แล่นผ่านตึกโคโลเนียลสีหวานที่กะเทาะกร่อนในเขตเมืองเก่า Habana Vieja เหมือนฉากคลาสสิกของอดีตที่ถูกจัดแต่งขึ้นในโรงถ่ายภาพยนต์ หากแต่นี่คือบรรยากาศและลมหายใจในความจริงของคิวบาปี 2010 ที่หยุดเวลาไว้ในเช่นนี้มาตลอดเวลา 50 ปีไม่ว่าโลกภายนอกจะเปลี่ยนไปเช่นไร ประหนึ่งดังว่า ฮาวาน่าถูกแช่แข็งเก็บไว้ในห้วงของกาลเวลา
Extravaganza – Rio de Janeiro!
คาริย็อคค่า (Carioca) หรือคนเมืองริโอภูมิใจอย่างเหลือเกินว่า ริโอเดอจาเนโรคือเมืองที่สวยที่สุดในโลก สวยจนมีคำกล่าวว่า ริโอเป็นเมืองของพระเจ้า จะเป็นด้วยแรงศรัทธาในพระเจ้าของชาวเมืองแห่งประเทศที่มีพลเมืองคาธอลิกมากที่สุดในโลกนี้ หรือด้วยความภูมิใจในความงามของริโอ หรือจะทั้งสองอย่างรวมกันก็ตามแต่ เหนือยอดเขา Corcovado ที่สูงเด่นเห็นได้จากทุกมุมเมือง คือความในใจนี้ที่คาริย็อคค่าประกาศให้โลกรู้ รูปปั้นพระเยซู Christ the Redeemer สูง 38 เมตร กางพระหัตถ์ออกตรงเป็นรูปไม้กางเขน ก้มพระพักตร์อันสงบและปรานีลงน้อยๆ ประหนึ่งจะเฝ้าปกปักรักษาดูแลเมืองริโอและคาริย็อคค่าทุกคนไว้ในอ้อมอกไม่ว่าวันหรือคืน และแรงศรัทธานี้ยังได้ประกาศตัวเป็นครั้งที่สอง เมื่อ Christ the Redeemer ได้ถูกรับรองเป็นหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคใหม่เมื่อปี 2007
Lake Titicaca – Taquile Island กำเนิดอินคา
แม้จะเจาะลึกเปรูไปแล้วอย่างละเอียดสามเมืองกับถึงสองสัปดาห์ ความลึกลับและปาฏิหาริย์ของเปรูก็ยังคงตกตะกอนนอนอยู่ในใจฉันอย่างไม่เสื่อมคลาย หนึ่งปีผ่านไป..ภาพประสบการณ์ที่ผ่านมาก็คอยจะผุดขึ้นมาในใจตลอด ทุกครั้งก็จะรู้สึกว่าความสุขมันล้นท่วมท้นและคิดถึงขึ้นมาอย่างรุนแรง เหมือนมีเสียงเรียกให้กลับไปอีก ไม่เคยเลยที่ฉันจะเฝ้าวนเวียนครุ่นคิดอยากกลับไปเยือนสถานที่เดิมที่เคยไปมาแล้วอย่างสลัดออกจากหัวไม่ออกเช่นนี้ เหมือนคนที่ตกหลุมรัก นี่ฉันคงจะต้องมนต์สะกดลึกลับของเปรูเข้าเสียแล้ว